ODILON REDONDeath: It is I who makes you serious; let us embrace each other (plate 20) 1896 |
(29-7-73)
Ζηλεύω σου τὸ θάρρος, Καρυωτάκη,
νὰ σμπαραλιάσεις τὴν τρανὴ καρδιά,
καὶ τὴν κακοτυχιά σου, Ολύμπιε Τάκη,
νὰ σὲ πάρουν τὰ κύματα βαθιά.
νὰ σμπαραλιάσεις τὴν τρανὴ καρδιά,
καὶ τὴν κακοτυχιά σου, Ολύμπιε Τάκη,
νὰ σὲ πάρουν τὰ κύματα βαθιά.
Μὲ πάει γελώντας ο Χάρος στὰ εκατό μου,
σιχάθηκα τὸν άχαρο εαυτό μου.
Σπλαχνίσου με, καταραμένε Χάρε,
κι άν όχι εμέ, τὴ θύμησή μου πάρε.
σιχάθηκα τὸν άχαρο εαυτό μου.
Σπλαχνίσου με, καταραμένε Χάρε,
κι άν όχι εμέ, τὴ θύμησή μου πάρε.
Όσο τὰ περασμένα ανακαλώ,
τόσο δὲ βρίσκω τίποτα καλό.
Πόνοι, αρρώστιες, μὲ κάναν μοιρασιά,
μὰ θὰ πάω μονάχα απὸ σιχασιά.
τόσο δὲ βρίσκω τίποτα καλό.
Πόνοι, αρρώστιες, μὲ κάναν μοιρασιά,
μὰ θὰ πάω μονάχα απὸ σιχασιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου