GIAN LORENZO BERNINI Truth Unveiled by Time 1645 |
Σήμερα ξεφύλλισα τον εαυτό μου
ξεσκόνισα τις σελίδες του.
Είχαν κιτρινίσει από τον χρόνο
σαν τα παλιά χαρτιά του τζακιού μας.
Βρήκα την καρδιά μου με την μαθητική ποδιά του 44.
Τότε μόλις συλλάβιζε την αγάπη.
Βρήκα τις φλέβες μου απλωμένα αρδευτικά κανάλια.
Βρήκα τα κάτασπρα παιδικά μου μπράτσα,
λερωμένα μονάχα από τις λάσπες των παιχνιδιών,
γύρω από την μέση του κόσμου.
Βρήκα τα’ όνειρα τα παιδικά με τα πλατιά φτερά
φτερούγες κλώσσας,
στέγαζαν της γης τους καταφρονεμένους,
βρήκα το αίμα μου κομμένο,
χωρίς την σπιρτάδα της νιότης.
Βρήκα ένα κούτσουρο
που καμιά άνοιξη δεν το βλασταίνει.
ξεσκόνισα τις σελίδες του.
Είχαν κιτρινίσει από τον χρόνο
σαν τα παλιά χαρτιά του τζακιού μας.
Βρήκα την καρδιά μου με την μαθητική ποδιά του 44.
Τότε μόλις συλλάβιζε την αγάπη.
Βρήκα τις φλέβες μου απλωμένα αρδευτικά κανάλια.
Βρήκα τα κάτασπρα παιδικά μου μπράτσα,
λερωμένα μονάχα από τις λάσπες των παιχνιδιών,
γύρω από την μέση του κόσμου.
Βρήκα τα’ όνειρα τα παιδικά με τα πλατιά φτερά
φτερούγες κλώσσας,
στέγαζαν της γης τους καταφρονεμένους,
βρήκα το αίμα μου κομμένο,
χωρίς την σπιρτάδα της νιότης.
Βρήκα ένα κούτσουρο
που καμιά άνοιξη δεν το βλασταίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου