Andreas Gryphius, Δάκρυα σε βαριά αρρώστια

(Μετάφραση:  Αλεξάνδρα Ρασιδάκη)

GEORGES SEURAT  Anais Faivre Haumonte on her Deathbed, 1887

(Από το «Περί μελαγχολίας» , Αλεξάνδρα  Ρασιδάκη, εκδόσεις Κίχλη, 2012)


Δεν είμαι αυτός αυτός που ήμουν / οι δυνάμεις μου χάθηκαν /
Τα μέλη μου μαράθηκαν / σαν τρόμος που περνά:
Ο μαύρος θάνατος κοιτά μέσ' απ' τα δυο μου μάτια / 
Δεν δύναμαι πλέον να βρω / εντός μου τον εαυτό μου.

Η ανάσα δεν λέει να βγει / η γλώσσα κείτεται δεμένη /
Ποιος δεν βλέπει / σαν βλέπει φλέβες χωρίς μυς /
Τα μπράτσα χωρίς σάρκα / ότι η αδύναμη αυτή κατοικία,
το σώμα μου, θα σπάσει / σε λίγες μόνο ώρες.

Όπως ζει το λουλούδι του αγρού όταν το φως της μέρας
προβάλλει / και προτού ακόμη περάσει το μεσημέρι / τσακίζει⠁
έτσι κι εγώ έφτασα στο τέρμα, νοτισμένος από την πάχνη των δακρύων:

Έτσι πεθαίνω πριν την ώρα μου. 'Ω κόσμε, Καληνύχτα!
Ο χρόνος μου κυλά προς το τέλος / εξάντλησα την αγρύπνια
και θα με πάρει τώρα / ο ύπνος του θανάτου.  *


* Σημείωση της μεταφράστριας:
  Οι πλαγιοκάθετες (διαιρέσεις ή τομές) είναι χαρακτηριστικό της 
  γερμανικής ποίησης του Μπαρόκ, σχετίζονται με την απαγγελία και
  δηλώνουν νοηματικές και εμφατικές παύσεις. Ο Gryphius κάνει
  εκτεταμένη χρήση των πλαγιοκαθέτων τόσο στα λυρικά όσο και στα
  θεατρικά του έργα, ως εκ τούτου αποφάσισα να τις διατηρήσω στη
  μετάφραση, καθώς η αντικατάστασή τους από κόμματα θα 
  αλλοίωνε και οπτικά το κείμενο.