Γεώργιος Σουρής, Εις την πατρίδα

Πηγή:  ΒΙΚΙΘΗΚΗ

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ  Οκτώβριος,  2012

Ἑλλὰς πατρίς μου, δὲν σ' ἀγαπῶ,
γιὰ σὲ δὲν καίω κι' ἐγὼ λιβάνι,
πάντα γιὰ σένα κακὰ θὰ πῶ,
κι' οὔτε σοῦ πλέκω ποτὲ στεφάνι·

Ὅμως συγχώρει τὸν μισητὸν
πατρὶς γλυκειὰ καὶ τροφοδότις,
κι' εἰς τόσο πλῆθος πατριωτῶν
ἂς εἶναι κι' ἕνας μὴ πατριώτης.

Απόσπασμα από διάλεξη του Κωστή Παλαμά το 1890:

«Ο πατριωτισμός είναι το ευγενέστερον των αισθημάτων, αλλά και το προχειρότερον εις εκμετάλλευσιν υπό των φωνασκών, των αγυρτών και των επιτηδείων παντός είδους. Εν τω καθ’ ημέραν βίω ο πατριωτισμός δύναται να χρησιμεύσει ως πρόσχημα προς θεραπείαν και των ιδιοτελεστέρων συμφερόντων· εν τή φιλολογία υπό την αιγίδα του συχνότατα κρύπτεται η στειρότης τού πνεύματος και πάσης φιλολογικής ιδιοφυΐας η έλλειψις. Ιδιαιτέρως παρ’ ημίν αμέσως από της συστάσεως του ελληνικού βασιλείου εδημιουργήθη παραλλήλως προς τους κλεινούς «πετσωματάδες» των επαναστατικών κινημάτων σχολή «πετσωματάδων» της ποιήσεως υπό χείμαρρον μεγαλοκόμπου φιλοπατρίας καλυπτόντων την ισχνότητα τών εννοιών και το χονδροειδές των αισθημάτων. Η φιλοπατρία όχι μόνον δεν προσθέτει τι, αλλά και ασχημίζει τους στίχους, Οσάκις λείπει εξ αυτών η τέχνη και η ποίησις, όπως και τα λόγια, χωρίς τα έργα, καθιστώσιν αφορήτους τούς τιτλοφορουμένους πατριώτας.»