Αλέκος Παναγούλης, Αγωνίες

MAY 1886

Άν χτυπήσουν τὴν πόρτα, μὴν ανοίξεις.
Όσο καὶ νὰ χτυπούν.
Πρέπει νὰ πιστέψουν πὼς τὸ σπίτι
είναι αδειανό.
Δὲν θὰ τὴ σπάσουν. Μὴ φοβάσαι.
Άν τὴ σπάσουν,
θὰ ξέρουμε πὼς μας πρόδωσαν.
Ούτε κ᾿ εγὼ τὸ πιστεύω.
Ναί, θὰ πυροβολήσω άν μπούνε.
Εσὺ δοκίμασε νὰ φύγεις.
θὰ μπορέσεις.
Γιὰ μας θάναι. Τόση ωρα
τριγυρίζουν τὸ σπίτι.
Κύταξε απ᾿ τ᾿ άλλο παραθύρι.
Μὰ πρόσεχε.
Ναί, βλέπω. Χτυπάνε απέναντι.
Μίλα σιγότερα.
Ακούς; Φασαρία; Τί νὰ γίνεται;
Κάποιον πιάσανε. Είναι γέρος.
Τὸν χτυπάνε τὰ σκυλιά.
Άτιμοι.
Πόσους θὰ πιάσετε; θὰ μείνουν
όσοι χρειάζονται καὶ περσότεροι.
θὰ μείνουν καὶ δὲν θὰ σταυρώσουν
τὰ χέρια.