Αλέξανδρος Σούτσος, Ο επιστάτης των εθνικών οικοδομών επί I. Καποδίστρια

PETER PAUL RUBENS     Two Satyrs  1619

Μάιος  1831

Φοίνικες* και ταλαράκια το πουγκί μου κουδουνίζει, 

και το στόμα μου σαμπάνιες και ρυζόγαλο μυρίζει· 

χαιρετάτε με με σέβας, με βαθύν προσκυνισμόν· 

επιστάτης, κυριοί μου, έγινα οικοδομών.
 

Τερερέμ, λαλά, λαλά· 

η δουλειά πάγει καλά.

Έκτακτε Διοικητή μου, πόσα γρόσια* θησαυρίζεις;
Όσα παίρνω σ’ ένα μήνα σ’ ένα χρόνο τα κερδίζεις;
Έκτακτα τον μήνα παίρνεις εσύ χίλια... κι ας να μη!
Εγώ παίρνω τρεις χιλιάδες εις την κάθε πιθαμή.

Τερερέμ, λαλά, λαλά· 

η δουλειά πάγει καλά.

Η αυτού Πανεξοχότης* μ’ αγκαλιάζει κάθε μέρα.
Μα ρημάζω το Ταμείον; Αλλού βλέπει, βρέχει πέρα, 

φθάνει μόνον, πουρνό βράδυ, να τον λέγω εις τ’ αυτί 

τι φρονεί ο ένας κι άλλος και τι δρόμο περπατεί.

Τερερέμ, λαλά, λαλά· 

η δουλειά πάγει καλά.

Σήμερον το Ναυπλιόν μας η πρωτευουσά μας είναι· 

αύριο θα είναι, λέγουν, αι περίφημαι Αθήναι.
Τότε, γρόσια μιλιούνια τότε δα θα ξοδευθούν, 

και πατόκορφ’ απ’ εμένα αι Αθήναι θα κτισθούν.

Τερερέμ, λαλά, λαλά· 

η δουλειά πάγει καλά.

Κριματίζει* όποιος λέγει πως εγώ μισώ τα φώτα·* 

τα σχολεία, στην τιμή μου, τ’ αγαπώ απ’ όλα πρώτα· 

και πολλές φορές λαχαίνει στ’ όνειρό μου να ιδώ 

πως οικοδομώ Μουσεία, κι απ’ το στρώμα τραγουδώ:

Τερερέμ, λαλά, λαλά· 

η δουλειά πάγει καλά.

Με κολνούνε οι γυναίκες και γλυκές ματιές με ρίχνουν· 

μ’ όλες μου τες άσπρες τρίχες πως μ’ ορέγουνται με δείχνουν· 

γαμβρός είμαι όπου πάγω, κι εις το κάθε σπιτικό 

ταπεινότατες προτάσεις υπανδρείας αγρικώ.

Τερερέμ, λαλά, λαλά· 

η δουλειά πάγει καλά.

* φοίνικες: νομίσματα του Καποδίστρια 

* γρόσια: τουρκικά νομίσματα 

* Η αυτού Πανεξοχότης: ο Καποδίστριας

* κριματίζει: αμαρτάνει 

* τα φώτα: γνώσεις, παιδεία 

(Λ. Πολίτη, Ποιητική Ανθολογία, τόμ. 4, Δωδώνη)