Τσέζαρε Παβέζε, Κόκκινη γη καί μαύρη γη...

TAMARA DE LEMPICKA    Portrait of Nanade Herrera  1928

(Μετάφραση: Σωτήρης Τριβιζάς)

27 Όκτωβρίου 1945

(Απο την ενότητα «Η γη και ο θάνατος»)

Κόκκινη γη καί μαύρη γη,
έρχεσαι εσύ από τη θάλασσα,
από τη μαραμένη βλάστηση,
όπου υπάρχουν αρχαίες
λέξεις καί ματωμένος κάματος
καί γεράνια ανάμεσα στις πέτρες -
δέν ξέρεις πόσο φέρνεις
θαλασσινές λέξεις καί κούραση,
εσύ, πολύτιμη σάν ανάμνηση,
σάν την άγονη ύπαιθρο,
εσύ σκληρή καί γλυκύτατη
λέξη, αρχαία απ’ τό αίμα
που πλημμυρίζει τά μάτια'
νέα, σάν τον καρπό
πού είναι εποχή κι ανάμνηση -
η ανάσα σου αναπαύεται
κάτω απ’ τόν ουρανό του Αυγούστου
οι ελιές τής ματιάς σου
ησυχάζουν τη θάλασσα,
κι εσύ ζεις ξαναζείς
χωρίς νά ξαφνιάζεις, σίγουρη
σάν τη γη, σκοτεινή
σάν τή γη, λιοτρίβι
εποχών καί ονείρων
πού στο φεγγάρι φανερώνεται

πανάρχαιο, όπως 

τά χέρια τής μητέρας σου, 

η κόγχη τού μαγκαλιού.