Φώτης Αγγουλές, Το Στίγμα

ΦΩΤΗΣ  ΑΓΓΟΥΛΕΣ  (φιλολογικό ψευδώνυμο του Φώτη Χοντρουδάκη) 1911-1964

Σ` έναν νεαρό φασίστα που βρέθηκε σκοτωμένος,

πάνω σε μια Ρούσσικη χιονισμένη στέππα

Και μέσ` στα χιόνια, θησαυρούς

το άρπαγο μάτι βλέπει;

ξανθέ φονιά, τι σ` έφερε

σ` αυτήν εδώ τη στεππη;

Μέσα στη νύχτα, φονικό

ποιανού έστηνες καρτέρι;

Ποιος σ` έβλαψε τόσο μακριά;

Ποιόν ξέρεις; Ποιος σε ξέρει,

εδώ που χρόνια εμόχθησε

το εργατικό το χέρι
να χτίσει την καλύβα του

και μια ζωή να φτιάσει;

Νυχτερινέ διαγουμιστή,

πως θες να σε δικάσει,

το χέρι αυτό που του γκρεμνάς,

ότι από χρονιά χτίζει;

Ποια καταδίκη στο φονιά

και στο φασίστα αξίζει;

Τώρα φωλιάζουν στο άσαρκο

κρανίο σου σκοτάδια,
κι αφ` της φυλής σου τα όνειρα,

είναι τα στήθια σου άδεια.

Κι ίσως μια μάννα, ένα παιδί!

κάπου να σε προσμένει,

μα εσύ, θα μένεις πάντοτε

ξένος σε χώρα ξένη

κι η μνήμη σου που της ζωής

το νόημα θα λερώνει,

θάναι ένα στίγμα, ένας λεκές,

μέσ` στο κατάσπρο χιόνι…