Νίκος Καββαδίας, Αγαπάω

PAUL DELVAUX    Popular Cry 1948

(Δημοσιεύτηκε στὸ Περιοδικὸ τῆς Μεγάλης Ελληνικῆς Εγκυκλοπαίδειας,
τού Παύλου Δρανδάκη, αρ. 173, 10 Μαρτίου 1929)

Αγαπάω τ᾿ ότι θλιμμένο στὸν κόσμο.
Τὰ θολὰ τὰ ματάκια, τοὺς αρρώστους ανθρώπους,
τὰ ξερὰ γυμνὰ δέντρα καὶ τὰ έρημα πάρκα,
τὶς νεκρὲς πολιτείες, τοὺς τρισκότεινους τόπους.

Τοὺς σκυφτοὺς οδοιπόρους ποὺ μ᾿ ένα δισάκι
γιὰ μία πολιτεία μακρυνὴ ξεκινάνε,
τοὺς τυφλοὺς μουσικοὺς τών πολύβουων δρόμων,
τοὺς φτωχούς, τοὺς αλήτες, αυτοὺς ποὺ πεινάνε.

Τὰ χλωμὰ τὰ κορίτσια ποὺ πάντα προσμένουν
τὸν ιππότην ποὺ είδαν μία βραδιὰ στ᾿ όνειρό τους,
νὰ φανή απ᾿ τὰ βάθη τού απέραντου δρόμου.
Τοὺς κοιμώμενους κύκνους πάνω στ᾿ ασπρόφτερό τους.

Τὰ καράβια ποὺ φεύγουν γιὰ καινούρια ταξίδια
καὶ δὲν ξέρουν καλὰ -άν ποτὲ θὰ γυρίσουν πίσω
αγαπάω, καὶ θά ῾θελα μαζί τους νὰ πάω
κι ούτε πιὰ νὰ γυρίσω.

Αγαπάω τὶς κλαμμένες ωραίες γυναίκες
ποὺ κυττάνε μακριά,ποὺ κυττάνε θλιμμένα ...
αγαπάω σὲ τούτον τὸν κόσμο -ό,τι κλαίει
γιατὶ μοιάζει μ᾿ εμένα.