Νίκος Γκάτσος, Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει

Σιγά-σιγά ξεχαστήκαμε κι οι δύο
σ' ένα λιμάνι γεμάτο σκουριά
σιγά-σιγά μου ψιθύρισες αντίο
κι έριξες πέτρα πίσω σου βαριά.

Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει
πώς να λυγίσω τα βουνά;
Είναι αργά αργά αργά αργά
τ' όνειρο να χτίσουμε ξανά.
Ποιους ταξιδιώτες ποιας νύχτας να ρωτήσω
για να μου πούνε αν σε είδαν πουθενά;

Σιγά-σιγά στης αγάπης το βιβλίο
είχε φανεί μια σελίδα λευκή
σιγά-σιγά ήρθε χιόνι κι ήρθε κρύο
κι όλα παγώσαν κάποια Κυριακή.

Πώς να κρατήσω το φως που βασιλεύει
πώς να λυγίσω τα βουνά;
Είναι αργά αργά αργά αργά
τ' όνειρο να χτίσουμε ξανά.
Ποιους ταξιδιώτες ποιας νύχτας να ρωτήσω
για να μου πούνε αν ακόμα μ' αγαπάς;