VELA ZANETTI, Mankind's Struggle for Lasting Peace (1953) |
Μετάφραση: Νόρα Πυλόρωφ – Προκοπίου
Ο πόλεμος δεν κηρύσσεται πια
αλλά συνεχίζεται. Το ανήκουστο
γίνεται καθημερινό. Ο
ήρωας μένει μακριά απ’ τους αγώνες. Ο αδύνατος
μετακινείται στις ζώνες πυρός.
Στολή της ημέρας είναι η υπομονή,
η διάκριση το φτωχικό αστέρι
της ελπίδας πάνω απ’ την καρδιά.
αλλά συνεχίζεται. Το ανήκουστο
γίνεται καθημερινό. Ο
ήρωας μένει μακριά απ’ τους αγώνες. Ο αδύνατος
μετακινείται στις ζώνες πυρός.
Στολή της ημέρας είναι η υπομονή,
η διάκριση το φτωχικό αστέρι
της ελπίδας πάνω απ’ την καρδιά.
Απονέμεται,
όταν πια δεν συμβαίνει τίποτε,
όταν καταπαύουν τα πυρά,
όταν ο εχθρός γίνεται αόρατος
και η σκιά αιώνιου εξοπλισμού
σκεπάζει τον ουρανό.
όταν πια δεν συμβαίνει τίποτε,
όταν καταπαύουν τα πυρά,
όταν ο εχθρός γίνεται αόρατος
και η σκιά αιώνιου εξοπλισμού
σκεπάζει τον ουρανό.
Απονέμεται
για τη λιποταξία από τις σημαίες,
για τη γενναιότητα προς τον φίλο,
για την προδοσία ανάξιων μυστικών
και την μη τήρηση
κάθε διαταγής.
για τη λιποταξία από τις σημαίες,
για τη γενναιότητα προς τον φίλο,
για την προδοσία ανάξιων μυστικών
και την μη τήρηση
κάθε διαταγής.
Με βαθιά λύπη, με τρεμάμενη φωνή, με δειλά βήματα.. σε μισό κόσμο ανελέητο και μισό υπόδουλο του φόβου...
ΑπάντησηΔιαγραφή