Λουίς Μπουνιουέλ, Πηγαίνοντας στο Κρεβάτι

(Μετάφραση: Βιβή Ζωγράφου)

LUIS BINUEL  Cela s'appelle l'aurore (This is Called Dawn), 1956

Γραμμένο το 1927

Τα υπολείμματα του άστρου πιασμένα στα μαλλιά σου
Σπινθήριζαν σαν φλούδες από φιστίκια
Το άστρο, που το φως του είχες ήδη ανακαλύψει
Ένα εκατομμύριο χρόνια πριν
Ακριβώς τη στιγμή που γεννιόταν
Ένα πολύ μικρό Κινεζάκι
«ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ
ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ
ΠΟΥ ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΘΗΛΙΕΣ ΜΑΣ ΚΑΘΕ
ΒΡΑΔΥ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ.»
Κρίμα που το άστρο
Δεν μπόρεσε να γονιμοποιήσει τα στήθη σου
Και που το πουλί της λάμπας πετρελαίου
Το τσιμπούσε σαν να 'ταν φλούδα από φιστίκι
Οι ματιές σου και οι ματιές μου άφησαν μέσα στην μήτρα
σου
Ένα φωτεινό, μελλοντικό σημάδι αναπαραγωγής.