Andreas Gryphius, Δάκρυα σε βαριά αρρώστια. Έν έτει 1640

(Μετάφραση:  Αλεξάνδρα Ρασιδάκη)

OSWALDO GUAYASAMIN  Tears of Blood

(Από το «Περί μελαγχολίας» , Αλεξάνδρα  Ρασιδάκη, εκδόσεις Κίχλη, 2012)

Αισθάνομαι δεν ξέρω πως / στενάζω ολοένα.
Κλαίω ολημερίς κι ολονυχτίς / με ζώνουν χίλιοι πόνοι⠁
και χίλιους ακόμη τρέμω / η δύναμη στην καρδιά μου
εξανεμίζεται / το πνεύμα ατροφεί / ασήκωτα τα χέρια.

Τα μάγουλα ωχριούν / των ζωηρών ματιών το στολίδι
χάνεται / όπως το φέγγος των σβησμένων ήδη κεριών.
Η ψυχή ανταριασμένη όπως το πέλαγος το Μάρτη.
Τι είναι ετούτη η ζωή λοιπόν / τι είμαστε εμείς / εγώ κι εσείς;

Τι φανταζόμαστε! Τι ελπίζουμε ν' αποκτήσουμε;
Τώρα είμαστε ορθοί και μεγάλοι / και αύριο ήδη θαμμένοι:
Τώρα άνθη, αύριο χώμα / είμαστε ένας άνεμος / ένας αφρός /

Μια ομίχλη / ένα ρυάκι / μια πάχνη / μια δροσιά, μια σκιά.
Τώρα κάτι κι αύριο τίποτα / και τι είναι οι πράξεις μας;
Παρά ένα με πικρό φόβο πέρα για πέρα αναμειγμένο όνειρο. *


* Σημείωση της μεταφράστριας:
  Οι πλαγιοκάθετες (διαιρέσεις ή τομές) είναι χαρακτηριστικό της 
  γερμανικής ποίησης του Μπαρόκ, σχετίζονται με την απαγγελία και
  δηλώνουν νοηματικές και εμφατικές παύσεις. Ο Gryphius κάνει
  εκτεταμένη χρήση των πλαγιοκαθέτων τόσο στα λυρικά όσο και στα
  θεατρικά του έργα, ως εκ τούτου αποφάσισα να τις διατηρήσω στη
  μετάφραση, καθώς η αντικατάστασή τους από κόμματα θα 
  αλλοίωνε και οπτικά το κείμενο.