Γιάννης Ποταμιανός, Πολυτεχνείο για πάντα

Πηγή: Στο μετέωρο βήμα της ποίησης Γιάννης Ποταμιανός

ΤΑΣΣΟΣ (Αναστάσιος Αλεβίζος)  Αγωνιστές. Λεπτομέρεια από τη σύνθεση 17 Νοεμβρίου 1973 για το Πολυτεχνείο.

( 7 Νοέμβρη 2010 )

Ναι, τη νύχτα εκείνη

            μοσχοβόλησαν τα όνειρα

Οι άνθρωποι έγιναν ψηλότεροι

Καθώς καβάλησε η αποκοτιά

            τ’ αφηνιασμένο άτι

Χέρι με χέρι πορεύτηκε το όνειρο

                                   κι’ η ελπίδα

Ναι, έτσι γράφεται η ιστορία

            καβάλα στην απόγνωση          

Όταν χύνεται το αίμα

            απ’ τις φλέβες μας

και κοκκινίζει το πλακόστρωτο

Ναι, έτσι κατακτιέται το δίκιο

Σαν φτύνεις τη χαμέρπεια

Σαν αντιστέκεσαι στις ύαινες,

που ροκανίζουν τη λεβεντιά

Ναι, έπεσαν οι μάσκες

                         εκείνη τη νύχτα

κι’ έμενε ο καθείς με γυμνό

                         το πρόσωπό του

Κι’ έμεινε ο καθείς μόνος

                          μπρός στο χρέος του

Φρουρός στις Θερμοπύλες

Ναι, τότε ήταν που γράφτηκε

                          η ιστορία

Μελάνι ανεξίτηλο στο κούτελο

                          του μέλλοντος

Ναι, είμαι περήφανος που πίστεψα

                           στο όνειρο

Κι’ ας έμεινε όνειρο, ακόμα

Ήταν όμορφη η έφοδος στ’ αστέρια

                           το βράδυ εκείνο

Κι’ ας έκλαψε το φεγγάρι

Ας μούσκεψαν με αίμα και δάκρια

                           τα γένια μας

Εμείς με τ’ όνειρο καλά κρυμμένο

                           στο αμπέχονο

δραπετεύαμε προς το μέλλον

Καθώς, με το σημάδι κατακούτελα

και τους νεκρούς μας 

                            παραμάσχαλα

ανηφορίζαμε την Ιστορία

ΤΑΣΣΟΣ (Αναστάσιος Αλεβίζος)  Αγωνιστές, 1973