Αλέκος Παναγούλης, Στὴν Ελλάδα σήμερα

Σβησμένη φλόγα, ποὺ πάντα καίει
Σκέπασμα τάφου χωρὶς νεκρούς.
Μάτια κλαμένα ποὺ κοιτάνε
Σκέψεις κρυμμένες σὲ
Προσκαλούν.

Πίστη κι ελπίδα χαροπαλεύουν
Πνεύμα κι αλήθεια στὶς φυλακές.
Άγιες προσπάθειες ναυαγισμένες
Φωνὲς ανθρώπων σὲ προσκαλούν.

Σπόρος οργής πέφτει στὸ χώμα
Μήνυμα πάλης τρέφει φτερά
Σπίθα φεγγίζει μέσ᾿ στὸ σκοτάδι
Νέοι αγώνες σὲ προσκαλούν.