Κυριακή 29 Απριλίου 2012

Μανώλης Αναγνωστάκης, Όταν έγραφα το στίχο...

MAX ERNST  The Giant Snake,  1935
 
1968-1969


Όταν έγραφα το στίχο : Κι αυτοί γυρίζουν πίσω 
μιά μέρα χωρίς στο μυαλό μια ρυτίδα, ήμουν ακό-
μα πολύ νέος κι είχα μέσα μου πολλή οργή, πολλή 
πίκρα. Σήμερα καταλαβαίνω πως δεν υπάρχει κα-
νείς απ’ όσους γύρισαν χωρίς ρυτίδες. Η ζωή αλ-
λάζει τους ανθρώπους, παραμορφώνει τα πρόσωπα, 
σφίγγει τις καρδιές, όμως κάποιες παλιές χαρακιές 
μένουν άσβηστες, για να θυμίζουν, κάτω από ενα 
λιπαρό στρώμα φρονιμάδας, κυνικότητας, προκλη-
τικής αδιαφορίας. Κάποια μέρα, ξαφνικά, κάτι θα 
συμβεί, μιά μορφή πού θα διασταυρωθεί στο δρό-
μο, μια είδηση στα ψιλά της εφημερίδας, ένα όνομα 
που απροσδόκητα πέφτει στην κοσμική συζήτηση. 
Για μια στιγμή, έστω για μια στιγμή, το ναρκω-
μένο φίδι θα τανυστεί σα χορδή κι ύστερα πάλι θα 
πετρώσει κάτω από το παχύ προστατευτικό λίπος.
     Όμως θυμίζει, σα ρίγος πανικού, πως πάντα 
υπάρχει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου