Μανώλης Αναγνωστάκης, Τώρα πια μιλάμε χωρίς αυταπάτες...

MAN RAY   Optical Hopes and Illusions,  1928

1968-1969

(Τώρα πια μιλάμε χωρίς αυταπάτες, χωρίς ηθικο-

λογικές προκαταλήψεις, χωρίς καμιά επιταγή άνω-

θεν ευθύνης — για μια σκέτη αξιοπρέπεια. Στην 

οριζοντίωση της εποχής μας να κρατήσουμε όρθιες 

ισχνές καλαμιές. Είναι ο πιο αχάριστος καί συγχρό-

νως γελοίος —για τους άλλους— αγώνας, γιατί είναι 

δύσκολο να φανταστείς τον Δον Κιχώτη ψύχραιμο, 

υπολογιστικό, χωρίς αισθηματολογίες, να γνωρίζει 

ότι οι ανεμόμυλοι είναι πραγματικοί καί μολαταύτα 

να τους πολεμά. Μιλάμε χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς 

μίσος, χωρίς κάν μαχητικότητα. Επαρχιακοί θεα-

τρίνοι μπροστά σε μιάν άδεια αίθουσα χωρίς χειρο-

κροτήματα.
      Ο μεγαλύτερος κίνδυνος: ο πειρασμός της έπαρ-

σης, της περιφρόνησης των πρώην φίλων, των επι-

δεικτικών χειρονομιών άηδίας.
      Η μάχη να δίνεται   μ ε τ ά   την αηδία καί την 

επίγνωση της ματαιότητας  —  μη συναντηθείς σέ 

καμιά παρακαμπτήριο μαζί τους).