Γιώργος Φιλιππίδης, Γαλάζια Μηχανή

SALVADOR DALI    The Dream  1931

 

Έφευγε απάνω σε τροχιές

ριζωμένες σ’ έναν έρημο τόπο,

σαν μια λάμψη

στο μάτι του ορίζοντα,

Απάνω στον καιρό

που μπορούσε να λυγίζει, να λυγίζει, να λυγίζει

δίχως ποτέ να ραγίζεται.

Και τα μίλια το κατάπιναν λαίμαργα.

Σ’ ένα βαγόνι του καπνίσαμε,

γελάσαμε,

Παράξενο γέλιο,

παράξενο,

που κάτω από τα ρούχα μας,

κάτω από το πετσί μας

άλλες είχαμε τροχιές χαραγμένες.

Και καημούς μυστικούς

και αρίφνητους προορισμούς

και έναν

μπλεγμένο στο σκοτάδι.