Υπόγεια Ρεύματα, Πως πονάει ένα χάδι

Φεύγω μα πάντα γυρνάω σε σένα
ότι και να πεις όσο κι αν πονά
Σκέψεις που ουρλιάζουν στιγμές που σ' αρπάζουν
Λάγνες ρωγμές, θορυβώδεις σιωπές

Α! πως πονάει ένα χάδι μου λες
άκου τα λόγια μου πριν γίνουν χτες.

Ζήση ένα ψέμα, για θέατρο θέμα
Τόσες φορές οι ίδιες σκηνές
Σκέψεις σαν λάβα παράτατες, τράβα!
Τράβα μακριά, όσο πιο μακριά.

Αμάλθειας κέρας στο νου μου ένα τέρας,
όταν μου γεννά μόνο σκοτεινιά.
Ντύσε μητέρα το κρύο κορμί μου,
πλύνε τις πληγές, όχι να μην κλαις.