Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Υπόγεια Ρεύματα, Σαν έρημα καράβια





Σαν έρημα καράβια και σαν ξωκλήσι στην κορφή
σαν γερακιού πορεία και σαν ξεκούρδιστη χορδή

Ο χώρος δεδομένος κι εσύ απ' έξω μια ζωή
ο χρόνος τελειωμένος πάντα κοντά ποτέ μαζί

Ξερολιθιά και βράχος άνθρωπος και θεός μαζί
ορίζοντας που σβήνει στιγμή που δε θα ξαναρθεί

Σαν τρίξιμο μεσημεριού
σαν όνειρο κρυμμένο
όπως ανάσα βραδινή
σαν τελευταίο τρένο

Γραμμές πάντα καμπύλες ευθείες μόνο στο χαρτί
παράλληλες πορείες που τις ενώνει μια σιωπή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου