Φρανσουά Βιγιόν, Ωραίο μάθημα στα χαμένα παιδιά

(Μετάφραση : Γ. Κοροπούλης   -   Μουσική : Νίκος Πλάτανος)

Ωραία παιδιά κατάχαμα κυλάει
το πιο ωραίο ρόδο απ’ το στεφάνι σας
αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει
μα αν σε βιτρίνα εμπρός βρεθεί η χάρη σας
ή σε γκισέ φυλάξτε το τομάρι σας
(θυμάστε Κολε Ντε Καγιέ τον λέγανε)
το άσυλο εμπιστεύτηκε ναι σαν κι εσάς,
σημάδεψε ο μπάτσος και τον ξέκανε

Παιχνίδι ειν’ η ζωή μα όχι για ψιλά
χάνεται η ψυχη κι ίσως το σώμα
αν χάσετε δεν έχει θέση εκεί ψηλά
ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα;
μα κι αν κερδίσετε θαναι μια ακόμα
(γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο)
για μια μοναχα νύχτα σας το λέω μα
για τόσα λίγα κρίμα τέτοιο ενέχυρο

Καθένας ας μ’ ακούσει και συμπέρασμα θα βγάλει πως απλές αλήθειες λέω
χειμώνα καλοκαίρι ειναι το κέρασμα καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο
και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
(που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται)
μα εγώ σιγά το λέω σα να φταίω
η ήρα απ’ το στάρι δε χωρίζεται