Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Νίκος Γκάτσος, Η πίκρα σήμερα






Η πίκρα σήμερα
δεν έχει σύνορα
κι εσύ δεν έπρεπε να μ' αρνηθείς.
Κάποτε αλίμονο
στο μεσοχείμωνο
τον ήλιο σου 'φερα να ζεσταθεί

Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός

δεν είναι πια γιορτή.
Έγινε τ' όνειρο καπνός
πες μου γιατί, γιατί.
Κοίτα πώς κλαίει ο ουρανός
μα εσύ καρδιά μην κλαις,
κι όταν χτυπάει ο κεραυνός,
τραγούδι εσύ να λες.

Νύχτωσε, βράδιασε,

ο κόσμος άδειασε,
κρύβω το δάκρυ μου και καρτερώ.
Μα εσύ δεν έρχεσαι,
βρέχει και βρέχεσαι,
ποτήρι μου 'δωσες, φαρμακερό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου