Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

K. Γ. Καρυωτάκης, Είμαστε κάτι ...


 (Ελεγεία και Σάτιρες / 1927)

Είμαστε κάτι ξεχαρβαλωμένες
κιθάρες . Ο άνεμος όταν περνάει ,
στίχους , ήχους παράφωνους ξυπνάει
στις χορδές που κρέμονται σαν καδένες .

Είμαστε κάτι απίστευτες αντένες .

Υψώνονται σα δάχτυλα στα χάη ,
στην κορυφή τους τ' άπειρο αντηχάει ,
μα γρήγορα θα πέσουνε σπασμένες

Είμαστε κάτι διάχυτες αισθήσεις ,

χωρίς ελπίδα να συγκεντρωθούμε .
Στα νεύρα μας μπερδεύεται όλη η φύσις .

Στο σώμα , στην ενθύμηση πονούμε .

Μας διώχνουνε τα πράγματα , κι η ποίησις
το καταφύγιο που φθονούμε .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου