Salvador Dali,The Presistence of Memory 1931 |
Πολύπλοκοι της μνήμης οι μηχανισμοί
Ανοίγεις Φακέλους ξεχασμένους και χάνεσαι
Στης ζωής τις ατραπούς μιλούμε οι δυό μας
Πίσω απ' το δάχτυλο αποκρύπτοντας
Κάποια κοινή συνέργεια μήν πλησιάζεις άλλο
Την πυρίκαυστο με βήματα λικνιστικά
Πλήθος καθρέφτες συγκαλύπτονται γύρω σου
Με υφάσματα με χρώματα που αντέχουν
Κι ούτε που ξεθωριάζουν κάτω απ' το χώμα
Η μαθητεία του έρωτα δεν έχει τελειωμό
Ποτέ σου δεν ξεχνάς πως πλάγιαζες
Κατά προτίμηση στα σκοτεινά
Παιχνίδια παίζοντας ερωτικά πίσω απο θωράκια
Λέξεων όμως εκείνες οι στιγμές τόσο άψογες
Μές στην τελειότητα τους κυκλοφορούν
Στις φλέβες σου υπόμνηση κάποιας ανάστασης
Στη διαύγεια τ' ουρανού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου